Herinnering aan Captains Dinner aan boord fregat

25 augustus 2025

Het was weer smullen zondag, op de derde dag van de clubkampioenschappen. Natuurlijk van het tennis, de strijd die er op alle banen werd uitgevochten. Maar ook zeker van de Schippers Brunch. Het was drukte van belang in de kombuis van het clubhuis, waar Saskia de Bruijn en Sean Maguire de handen vol hadden aan de bereiding van het eten en de bediening.

Ed Spijker was een van de ruim dertig mensen die in het zonnetje genoten van de brunch, die bestond uit zalm, tonijn, roerei, smashed avocado’s, kaas, ham, toast, broodjes, druiven en tomaatjes, met jus d’orange en koffie of thee (en dan ben ik vast nog wel iets vergeten). “Het was lekker, wel heel veel, maar ik heb heerlijk gegeten”, zei Ed, altijd een graag geziene gast op ons park.

Als oud-marinier kan Ed (60) weten hoe het eten aan boord van een schip is. Hij zat van 1982 tot 1989 bij de marine en bij elkaar heeft hij zo’n drie jaar echt gevaren. Veel gezien natuurlijk. “Ik ben nooit aan de oostkant geweest, de Oostbloklanden daar mochten we niet komen. Maar wel in de Scandinavische landen, IJsland, Amerika, Canada, Zuid-Amerika, Spanje, Portugal.

Ed volgde het voorbeeld van zijn vader, die zijn hele leven bij de marine heeft gezeten. Toevallig of niet, maar ook op hetzelfde schip. Het fregat Evertsen. “Hij zat op de Evertsen voor de renovatie en ik na de renovatie”, zegt Ed. “Een hele nieuwe uitvoering van de Evertsen lag vorige week ook op Sail.”

Het eten aan boord. Klopt het beeld dat iedereen in een vochtig ruim in de rij stonden en dat een chagrijnige kok met een pollepel een vettige substantie in een ijzer bordje gooide? Zoals we kennen van televisieseries. “Nee”, zegt Ed resoluut. “Het eten was goed. Het was wel altijd traditie wat er werd gegeten. De hele week wist je wat je ging eten. Maandags meestal iets van macaroni of spaghetti, woensdags een rijsttafel en vrijdags altijd vis”.

Positief verrast werd Ed toen hij een dag mocht meevaren met de onderzeedienst. “Het eten was daar heel goed. Ik was heel verbaasd toen ze vroegen of ik een ei wilde. Ik zei ja, maar toen vroeger ze ook hoe ik het ei wilde hebben. Dat was ik niet gewend. Op het fregat kreeg je gewoon een ei, klaar. Hier kon je ook een gebakken ei krijgen met spek en alles erop.”

De gedachten van Ed gingen even terug naar zijn tijd bij de marine, toen hij zag dat de clubkampioenschappen op zaterdag 6 september worden afgesloten met een Captains Dinner. “Dan eet je met z’n allen bij elkaar”, weet hij nog. “Normaal gesproken eet je met je manschappen apart, met z’n viertjes. Op de Captains Dinner kreeg je een rijsttafel met kapucijners, piccalilly en gebakken spek. En de commandant zat er ook bij.”

Wie kent ze niet, de verhalen en films van vroeger waarin scheepslieden kronkelden van de buikpijn: scheurbuik, een gebrek aan vitamine C door eenzijdige maaltijden en bedorven eten. Ed kan zich niet herinneren dat er aan boord over scheurbuik werd gesproken. “Het eten was in principe altijd vers. Wat ik wel vervelend vond was melk die lang houdbaar was. De eerste dagen had je nog gewone melk, maar als dat op was kreeg je die houdbaarheidsmelk. Dat vond ik echt rommel.”

Van de eetzaal naar de tennisbaan, want vanavond wordt er vanaf 18.00 uur natuurlijk weer volop gespeeld. Kom lekker kijken naar je favoriet, naar je vriend of vriendin, naar je buurman of naar je volgende tegenstander. En er worden vast ook wel wat hapjes verzorgd. Tot vanavond.

Nieuwscategorieën